Samen leren en doordenken
Wilma van Egmond en Martijn van Leeuwen
Studenten Verpleegkunde WVO bij ActiVite
Delen
Een opleiding in de ouderenzorg als HBO verpleegkundige via WVO volgen is ontzettend interessant, vinden Martijn en Wilma.
Samen leren en doordenken
Martijn van Leeuwen (46) en Wilma van Egmond (42) van ActiVite doen allebei via WVO de vierjarige opleiding HBO-V aan Windesheim in Zwolle. Het einddoel: wijkverpleegkundige worden. Het is leren en direct werken in de praktijk. “Het is behoorlijk veel,” vindt Martijn, maar “ontzettend interessant. Je leert echt vérder denken. Wat is hier de werkelijke zorgvraag?”
Eens per week hebben ze les. Dat is de ene week online, de andere week klassikaal met zo’n 21 medestudenten. De docenten komen naar de studenten doe, in plaats van andersom. Locatie: het hoofdkantoor van ActiVite. Hier zitten alle leerjaren door elkaar heen. Ieder leert in zijn eigen tempo.
Wilma: “Het is heel leuk dat iedereen zijn eigen kennis en ervaring meeneemt, en we echt van elkaar leren. Dat werkt heel verdiepend.” Martijn: “Je ontmoet elkaar en gaat echt in gesprek. Dus het is veel meer dan ‘een leraar die zendt’.”
De vraag achter de vraag
Naast die ene week les werken Martijn en Wilma bij ActiVite. Ze doen hun eigen werk -beiden zitten ze al eer jaren in de zorg- en kunnen daarnaast steeds meer taken oppakken, die aansluiten bij de opleiding tot wijkverpleegkundige. Wilma: “Ik ga samen met een collega die al wijkverpleegkundige is, de wijk in. En dan begint het heel klein, ik neem en keer wat over en zo doe ik zelf heel geleidelijk steeds meer indicaties zelf.”
Het mooiste aan de opleiding vindt Martijn het feit dat hij wordt gestimuleerd te kijken naar de vraag achter de vraag. “Laatst wilde een mevrouw dat we kwamen om haar steunkousen aan te trekken. Dan ga ik na: kan ze het inderdaad niet zelf, of is er iets anders aan de hand? Toen bleek dat ze het vooral heel gezellig vond, dat er iemand langskwam. Ze was eenzaam. Dan is de werkelijke hulpvraag: ik wil graag met andere mensen kennismaken. En kunnen we daarmee aan de slag.”
Waarom de zorg? Wilma: “Het is divers.”
Martijn: “Ik voel wel echt de behoefte iemand te helpen.”
Wilma: “Ja, en het verschil kunnen maken in iemands dag. Dat hoeft maar heel klein te zijn, Een gesprekje, in verbinding zijn.”